Corona virüsün yayılma korkusu, Hint makamlarını birkaç gün önce insanların evlerini terk etmelerini yasaklayan bir dizi uygulamaya teşvik etti. İnsanlara evlerini terk etmemeleri söylendi, ancak birçok gündelik işçinin başka seçeneği yok. Uttar Pradesh’in Banda semtinde yaşayan ve gündelik işçi olan Ramesh Kumar, “Gelirim, günde 350 rupi (5 $) ve beş kişiyi beslemem gerekiyor. Bir kaç günlük yiyeceğimiz var ve bir iki gün sonra yemeğimiz bitecek ”. “Corona virüsünün tehlikesini biliyorum, ama çocuklarımı aç durumda göremem. ” diyor.
Milyonlarca gündelik işçi benzer koşullarda. Hindistan Başbakanı Narendra Modi’nin 23 Mart Pazartesi gecesi açıkladığı karantina, bu işçilerin önümüzdeki üç hafta boyunca gelirleri olmayacağı anlamına geliyor. Bazılarının yiyeceklerinin önümüzdeki birkaç gün içinde tükenmesi muhtemel.
Hindistan şimdiye kadar 500’den fazla koronavirüs vakası ve şu ana kadar on ölüm duyurdu. Kuzeyde Uttar Pradesh, güneyde Kerala ve ülkenin başkenti Delhi de dahil olmak üzere birçok eyalet hükümeti Ramesh Kumar gibi işçilerin banka hesaplarına nakit yatırmaya söz verdi. Modi hükümeti de karantina nedeniyle işten çıkarılan ücretli işçilere yardım sözü verdi. Ancak bunun nasıl yapılacağına dair lojistik ve bütçesel zorluklar var. Hindistan, Corona virüsüne müdahale etmek için vize verilmesini de askıya almış durumda.
Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, Hindistan’ın iş gücünün en az yüzde doksanı kayıt dışı sektörlerde çalışan işçilerden oluşuyor. Bekçi, hademe, çekçek sürücüsü, yol kenarı satıcısı, çöp toplayıcı veya ev içi emeği olarak çalışıyorlar. Bu tür kayıt dışı işçilerin çoğu emekli maaşı, hastalık izni, ücretli izin veya her türlü güvence ve sigortadan yararlanamıyorlar. Birçoğunun banka hesabı yok ve günlük ihtiyaçlarını karşılamak için nakit para kullanmıyorlar. Yine birçoğu göçmen işçi, yani yasal olarak çalıştıkları eyaletten başka bir eyalette yaşıyorlar. Yüzen bir nüfus da var: sürekli iş arayışı içinde olan ve uzun zamandır başka bir devlette yaşayanlar.
Parlamento üyesi ve eski Uttar Pradesh Valisi olan Akhilesh Yadav, bu zorlukların çok büyük olduğunu ve “başka hiçbir yönetimin böyle zorluklarla karşılaşmadığını” kabul ediyor. Durum her gün dramatik olarak değiştiği için hükümetin hızlı hareket etmesi gerekiyor. Insanlar için büyük mutfaklar kurmalı ve ihtiyaç sahiplerine yiyecek sağlamalıyız. Hangi eyaletten gelirlerse gelsin, insanlara nakit para, pirinç veya buğday vermeliyiz. Yadav, özellikle Hindistan’ın en kalabalık eyaleti olan Uttar Pradesh için oldukça endişeli. Yaklaşık 220 milyon insan orada yaşıyor. Eski vali ekliyor; “insanların enfekte olmasını engellemek için bir eyaletten diğerine seyahatinin engellenmesi gerekiyor, bunun için yapılması gereken tek şey de gıda güvenliğini ve insanlar için teminini sağlamak. ”
Uttar Pradesh başbakanı Yogi Adityanath, diğer eyaletlerden gelen bir grup işçinin takip edildiğini ve ihtiyacı olan herkesin hükümet tarafından destekleneceğini söyledi. Hint Demiryolları 12 Nisan’a kadar tüm Seyahat hizmetlerini askıya aldı. Ancak Hindistan’ın demiryolu hizmetinin askıya alınmasından sadece bir gün önce 23 Mart’ta, yüz binlerce göçmen işçi Delhi, Mumbai ve Ahmedabad gibi Corona virüsü ile enfekte olan şehirlerden kaçtı ve Uttar Pradesh ve Bihar’daki köylerine döndüler. Bu durum, Koronavirüs ile enfekte olma riskini dağıtarak artırdı ve uzmanlar Hindistan’ın önümüzdeki iki haftasının her zamankinden daha zor olacağına inanıyor.
Fakat herkesin köylerine dönecek maddi imkanları dahi yok. Bir Çekçek sürücüsü olan Kishnan Lal, son dört gün içinde hiç kazancı olmadığını söylüyor: “Ailemi besleyebilmek için para kazanmak zorundayım, ama ne zaman ve nasıl kazanabileceğimi bilmiyorum.” Bir bakkalda çalışan arkadaşı, artık yiyecek almak için hiç parasının kalmadığını söylüyor. “Dükkan iki hafta önce kapandı ama maaşımı ödemediler. Mağazanın ne zaman yeniden açılacağını bilmiyorum. Gerçekten korkuyorum. Bir ailem var ve onları nasıl besleyeceğimi bilmiyorum.” diyor. Milyonlarca Hintli, sokak satışı yapan küçük işletmelere sahip ve kendileri gibi insanları işe alıyorlar.
Delhi’de yoğurt içeceği satan küçük bir dükkan sahibi olan Sabre, yaz aylarında daha fazla müşteri geleceğini beklediğinden, iki yeni işçiyi işe aldığını söyledi. “Ücretlerini nasıl ödeyeceğimi bilmiyorum. Ailem köyde çiftçilikten geçimini sağlıyor, ancak bu yıl dolu fırtınası ekinlerine zarar verdi, bu yüzden birçoğunun yardımıma ihtiyacı var.” diyor. Sabre, sinirli ve korku içinde olduğunu ekliyor ve korona virüsten önce açlığın birçok ölüme neden olacağından korkuyor.
Ülke genelinde birçok turizm rotası kapatıldı ve turizm endüstrisinde geçimini sağlayan birçok insanın hayatı da etkilendi. Uber ve Ola gibi taksi hizmetlerinin sürücüleri de etkilendi. Bu sürücülerden biri, hükümetin onun gibi insanlara bir ölçüde yardım etmesi gerektiğini söylüyor. “Evde kalmanın önemini biliyorum. Koronavirüs tehlikelidir ve kendimize dikkat etmemiz gerekiyor. Ancak yasak haftalarca devam ederse ailemi nasıl geçindireceğimi düşünemiyorum. ” diyor. Şişe su satan Vinod Prachabhati şöyle diyor: “Corona virüsü hakkında her şeyi biliyorum. Çok tehlikeli, tüm dünya tehlike içinde çırpınıyor. Finansal olarak uygun olan ve kalacak bir yeri olan çoğu insan evde kalıyor. Ama bizim gibi insanlar için, seçim hayatımızın güvenliği ve açlık arasında. Hangisini seçmeliyiz? “
Raj Ramayana
Kırmızı Gazete, Delhi
