Son Büyük Serüvenci: Nahuel Moreno

Son Büyük Serüvenci: Nahuel Moreno

Hugo Miguel Bressano… Herkes onu savaş ismiyle Nahuel Moreno olarak tanıyor. Günümüzde Latin Amerika Marksizminin başlıca önderlerinden biri olarak kabul edilen bu adam, 35 yıl önce bugün Buenos Aires’te evinde geçirdiği kalp krizi sırasında öldü. Daha 62 yaşındaydı ve o kadar genç, o kadar gençti ki gittiğinde…

Arjantin Kapitalizminin en ayrıcalıklı ailelerinden birine mensup olan bu adam, istese pek keyifli bir yaşam sürebilirdi. Bunun yerine kaderini toplumun en yoksul ve sömürülen kesimleriyle birleştirmeyi tercih etti. Ailesi hukukçu ya da matematikçi olmasını beklerken o Profesyonel devrimci oldu. O ve etrafında toplanacak bir avuç işçi militan, Buenos Aires barlarına gömülmüş durumdaki “bohem Troçkizm’den” kopacak, o programı ait olduğu yere, işçi sınıfı bölüklerine taşımaya yemin edeceklerdi.

Şarap, tango ve filmlere bayılıp, Psikoanalize özel bir ilgi duyan bu adam, tüm yaşamını sefih işçi mahallelerinde, fabrikalarda ve gerektiğinde yer altında geçirdi. Onun yönettiği akımın saflarında yüzlerce kadın ve erkek dünyanın değişik bölgelerinde Bolşevik tipte bir parti inşa etmek için savaşırken can verdi. O ve yönettiği uluslararası akım, uluslararası karşıdevrimin en yetkin kurumlarınca düşman bellendi ve amansızca takip altına alındı. Arjantin cuntasının vur emri listesinde 3. Sırayı işgal ediyordu ve herkes sürgünde sanırken o cunta istihbarat bürosunun 2 blok ötesinde ve yer altından partisini yönetiyordu. Kusursuz muydu? Hiç öyle arayışları olmadı… Kusursuz ve biricik liderlerden nefret ediyor, marksizmin gücünün eleştirel bir silah olmasından geldiğini biliyor ve ortak amaçlarda kenetlenmiş bir takım çalışmasının sihrine inanıyordu.

Tek bir yoldaşının canı için dünyayı yakabilecek bu adam anlatılana bakılırsa aynı zamanda dünyanın en mülayim, ağır başlı ve yaratıcı liderlerinden biriydi. Ondan söz ederken gözleri dolmayan yoldaşına rastlamadım. Evet Devrimci Parti bir yuva olmak zorunda değildi, ama onun inşa ettiği Partiler daima diğerlerinin parmakla gösterip, gıpta edeceği bir aile sıcaklığına da sahip oluyordu.

İlham kaynakları Lenin, Troçki ve Sverdlov olan bu adam, kafayı dünyanın bir başka noktasında yeni bir “Kızıl Ekim” yaratılmasıyla bozmuştu. Dev çok uluslu şirketlerin, borsanın, Irkçılığın ve patriyarka’nın egemenliğine son verecek bir Dünya Sovyet Cumhuriyeti kurulmasıyla…

O burjuvazinin iflah olmaz bir düşmanı, ezilenlerin ve yok sayılanların dostuydu. Nereye gittiyse Bolşevizmin sözünü taşıdı.

Buenos Aires’in hemen dışında Chakarita mezarlığında, bir parçası kırık bir Dördüncü Enternasyonal sembolünün altında yatıyor şimdi. Tepesinde rüzgârın uğuldadığı yalnız, kaybolmuş bir mezara benziyor. Ama görüntü sizi yanıltmasın, kaybolmak yok olmak demek değildir… Derler ki, son büyük serüvenci yaralıdır hâlâ…

Murat Yakın

Yazar Hakkında